Een goed idee voor een nieuw product, dienst, fabriek of bedrijf is niet genoeg. Elk startend bedrijf krijgt te maken met hordes die het onderweg moet nemen. Tijdens het StartUpFest bij Plant One deden een aantal start-ups een hulpvraag, omdat ze op een bepaald punt vastliepen om verder te gaan met hun bedrijf. Regelgeving, financiering en bureaucratie kunnen voor een hoop kopzorgen zorgen.
Hans Vrijenhoef van Proton Ventures heeft het probleem dat niemand voor de opslag van energie wil betalen, terwijl zijn bedrijf een mooie oplossing heeft bedacht. Met de mini-ammoniakplant van het bedrijf kan hernieuwbare energie worden opgeslagen in ammoniak. Je krijgt dan vloeibare energie, die het bedrijf NFuel noemt.
Bij een overschot aan bijvoorbeeld windenergie, kan energie worden opgeslagen in ammoniak. Bij een tekort kan de ammoniak worden verbrand, waardoor er ook op windstille dagen genoeg energie is. Het mooie is dat er bij de verbranding van ammoniak geen CO2 vrijkomt. Er hoeven geen fossiele brandstoffen worden gebruikt om energie op te slaan en weer vrij te geven.
Mismatch
Uit een studie is gebleken dat de elektrochemische productie van ammoniak uit hernieuwbare energie een waarschijnlijke optie is en ook een veelbelovende oplossing biedt voor grootschalige seizoensopslag en import van hernieuwbare energie. Met behulp van NFuel kunnen in grote tanks, denk aan de olietanks in de Botlek, giga- en waarschijnlijk zelfs terawatts aan energie worden opgeslagen.
Technisch gezien is wat Proton Ventures wil allemaal mogelijk. Het bedrijf heeft wel een beetje last van het imago van ammoniak: het stinkt en is gevaarlijk. 'We moeten duidelijk maken dat het goed te gebruiken is als je er op een goede manier mee omgaat.'
Daarnaast is er een mismatch tussen de chemische en elektrische industrie, ze begrijpen elkaar nog niet altijd even goed. En zien niet altijd de voordelen die ze samen zouden kunnen bereiken. De grootste vraag bij het project is echter wie de opslagkosten gaat betalen. Bij brandstoffen worden deze in de 'pompprijs' verrekend. Bij elektriciteit is nog niet duidelijk wie het moet betalen. Ook in de zaal heeft niemand direct een oplossing klaar voor hem, hoewel wel wordt gesuggereerd dat de regering een beslissing moet nemen over wie de opslagkosten gaat betalen.
Financiering lukt niet
Roeland Kiewiet van Chemcom Industries heeft een ander probleem, hij heeft een goed idee, maar krijgt niet genoeg financiering om verder te kunnen gaan. Chemcom Industries heeft de oude Dynea-site in Delfzijl gekocht, omdat ze deze zag als een goede basis om nieuwe producten en innovaties te gaan maken en doen. Een voorbeeld daarvan is het BioMPG-project. Voor biobased-MPG (mono propyleen glycol) is een groeiende markt. Het wordt onder andere gebruikt in cosmetica en coatings. MPG werd altijd op petroleum basis gemaakt. De biobased versie wordt verkregen door de hydrogenolyse van glycerine. Het bedrijf wil een bioMPG-plant bouwen met een capaciteit van 40.000 ton per jaar.
Om te bouwen hebben ze een aantal checks gedaan om zeker te weten dat de bouw mogelijk is en het product ook wat oplevert. Daaruit bleek dat alle vergunningen kunnen worden verleend, de juiste technologie aanwezig is, het een gewenst product is dat zal worden afgenomen en de ruwe materialen kunnen worden verkregen.
De helft van het bedrag voor de plant is al bij elkaar via partners en investeerders voor de andere helft is het bedrijf naar verschillende banken gestapt. Die vinden het project echter te riskant om in te investeren. Een van de toehoorders komt met het idee van een value chain. Als Chemcom Industries aan de bank kan laten zien dat het goed contact heeft met afnemers en leveranciers dan denken ze misschien anders over hun financiering. Zelf probeert het bedrijf support te krijgen voor een garantiefonds van de Europese bank voor biobased projecten. Op die manier zouden bedrijven hun goede ideeën sneller tot uitvoering kunnen laten komen.
